DAVIS COEN (US)
Blues Lights For Yours And Mine

“Blues should be the soup with the bone still in it and should also be so bad that it makes you feel good.” (Davis Coen)

Ik weet niet of Tim Lothar ( zie review album "In It For A Ride") en blues circuit guitarist / singer Davis Coen het onderling op een akkoordje gegooid hebben maar beide heren kwamen destijds (toevallig?) aan bod bij ondergetekende en precies twee jaren later doen zij dat huzarenstukje nog eens over.

Ondanks zijn veelvuldig toeren door Europa, drie schitterende albums : "Cryin' the Blues" (1995), "Blues for the Get - Go" ('99) en het in 2006 verschenen album "You Can't Get There From Here", zijn bijdrage aan Martin Scorsese's dvd "The Blues",  medewerking (guitars & vocals) aan het album van Mississippi Delta blues Queen Jesse Mae Hemphill, blijft Davis Coen bij het grote publiek een nobele onbekende. Erg jammer want met zijn "deep-rooted American folk-blues" zou hij volgens mijn bescheiden mening wel eens in aanmerking komen om plaats te nemen in het rijtje Guy Davis, Ash Grunwald, Richard Johnston, Bjorn Berge, Harry Manx en Terry Garland.

Het album "Blues Lights For Yours And Mine" gaat erg verrassend van start met een poppy, Memphis Soul deuntje ("Basement With the Blue Light") het swampy, New Orleans funky ("Mambo Jumbo"),  waarbij Lance Ashley (on organ) de show steelt, Bob Willis "Don't Let Your Deal Go Down" dat in een ragtime jasje gestoken wordt en een sublieme cover van Professor Longhairs "Baby Let Me Hold Your Hand" en Big Bill Broonzy's "Down In the Alley"  (Adrian Duke on piano).  Het is pas met een heerlijke streep slide on "Accelerated Woman" ( A Hooker tribute ?), de traditionals "Jack of Diamonds" en "C.C. Rider" dat de man uit South Carolina weliswaar geen " New Shoes of Blues" aantrekt maar duidelijk maakt dat dit zijn roots zijn:"It's strange how some people are drawn to the blues and then become immersed in it. And they dig way back, too--not the modern blues-rock stuff, but the original back-porch, finger-picking, bottleneck-sliding, harmonica-playing blues""Lordy Lord" (Ben Palmer - "Doghouse" bass) en de negro - spiritual "Glory Glory Hallelujah , Since I Laid My Burden Down" horen uiteraard thuis in dat zelfde wereldje en wij durven dan ook herhalen wat wij met de voorganger "You Can't Get There From Here" al lieten uitschijnen.

Niet alleen ondergetekende zou een wens in vervulling zien gaan mocht Davis Coen eens opduiken, ergens in juli, op de festivalterreinen aan de Deusterstraat in Peer (B)... Prima album / artiest.  (SWA)